Plantun de Prouvènço

Pèr coumpara dos planto d'encò nostre

Bunias erucago & Carduus defloratus

fotò
fotò
Borbori

Bunias erucago

Brassicaceae Cruciferae

Noms en français : Bunias fausse roquette, Masse au bedeau.

Descripcioun :
Planto annalo d'auturo mejano (20 à 50 cm) que se recounèis à si cambo cuberto de glando roujo, à si fueio d'en aut que dounon d'èr à-n-aquéli de la rouqueto jauno (aquéli d'en bas soun mai retaiado) e subretout à si fru cresta. En mai d'acò a uno forto oudour quouro fretas si fueio.

Usanço :
Es uno planto proun acro que fai pissa. Se pòu pamens manja cruso o cue. Lou noum proupousa èi pas prouvençau, mai vèn de la tiero de R.J. Carbonel : Noms patois des plantes d'Entraygues et de Mur-de-Barrez (Aveyron) 1904, Académie de géographie botanique.

Port : Erbo
Taio : 20 à 60 (80) cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Teroufite
Cicle bioulougico : Planto de l'an

Gènre : Bunias
Famiho : Brassicaceae
Famiho classico : Cruciferae


Coulour de la flour : Jauno
Petalo : 4
Ø (o loungour) flour : 8 à 14 mm
Flourido : Printems - Estiéu

Sòu : Si (Ca)
Autour basso e auto : Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Abriéu à avoust

Liò : Escoumbre e proche dis oustau - Champ
Estànci : Termoumediterran à Mountagnard
Couroulougi : Eurimediterrano-Ouèst
Ref. sc. : Bunias erucago L., 1753

fotò
fotò
Cardoun(-di-pecou-nus)

Carduus defloratus

Asteraceae Compositae

Nom en français : Chardon à pédoncules nus.

Descripcioun :
Aquéu cardoun trachis en mountagno dins lis esboudèu o enca li tepiero roucaiouso. Fai de mato gaire sarrado d'ounte sorton de flour coumpausado pourtado pèr de pecou nus, valènt-à-dire sènso fueio, o quàsi, mai pelouso (fotò). Li bratèio soun pougnènto, pulèu longo e d'un cop estrecho. Dos meno iston au nostre mai tout acò èi pancaro bèn clar : la subsp. carlinifolius, aqui presentado, a un pecou que fai pas souvènt mai de 5 cm, alor que defloratus fai mai de 10 cm en generau. Pamens i'a d'intermediàri que ié dison la subsp. medius.

Usanço :
Tóuti li cardoun soun manjadis, majamen li tijo, pamens avèn pas d'entresigne sus d'usanço couneigudo pèr lou cardoun-di-pecou-nus.

Port : Grando erbo
Taio : 15 à 80 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Carduus
Famiho : Asteraceae
Famiho classico : Compositae
Tribu : Cardueae
Ordre : Asterales

Coulour de la flour : Roso
Petalo : >6
Ø (o loungour) enflourejado : 3 cm
Flourido : Estiéu

Sòu : Ca
Autour basso e auto : Pancaro entresigna
Aparado : Noun

Liò : Esboudèu - Roucaio - Tepiero roucaiouso
Estànci : Mountagnard à Aupen
Couroulougi : Ouroufito-Sud-Ouèst-Éuroupenco
Ref. sc. : Carduus defloratus L., 1753

Partisoun en Prouvènço : CCC à C : mai o mens coumuno ; R à RRR : pulèu o forço raro ; "ges" dins aquéu relarg.
fotò Rose Plano Auto Basso Safrouso Preaupenco Marino Aup
ges
ges
ges
ges
ges
R
CC
CC

Bunias erucago & Carduus defloratus

C
C
CC
C
CC
RR
ges
ges

Coumpara Borbori emé uno autro planto

fotò

Coumpara Cardoun(-di-pecou-nus) emé uno autro planto

fotò